Την τελευταία εβδομάδα κυριαρχεί η ιδέα ότι ένα γεύμα στην Πόλη μπορεί να θέσει τις βάσεις μίας νέας περιόδου στα ελληνοτουρκικά, στη σκιά της ουκρανικής τραγωδίας. Δυστυχώς, είναι πολύ ωραία για να είναι αληθινή. Αλλωστε, στο μέτρο που η κτηνώδης ρωσική εισβολή επηρεάζει τα ελληνοτουρκικά, το κάνει όχι ανησυχώντας την Τουρκία, αλλά, αντιθέτως, ενισχύοντας και την ίδια και, κατά συνέπεια, τις διαρκώς διευρυνόμενες απαιτήσεις της. Ο ρωσικός αναθεωρητισμός να προκαλεί σήμερα τρόμο διεθνώς. Ομως αυτό δεν αφορά την τουρκική εκδοχή του. Πράγματι η Τουρκία κερδίζει σήμερα κάποιους από τους πόντους που δια μακρόν έχανε στη διεθνή ισορροπία. Και καθώς το ξέρει δεν σκοπεύει να το αφήσει ανεκμετάλλευτο. Δυστυχώς, λοιπόν, ο τουρκικός αναθεωρητισμός έναντι της Ελλάδας κάθε άλλο παρά υποχωρεί σήμερα από ένα ωραίο γεύμα και μία «φιλική» κουβέντα «μεταξύ συμμάχων» για τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία. Κι αν ο Ερντογάν σταμάτησε (για λίγο) να λειτουργεί εμπρηστικά ρητορικά δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά το ήδη γνωστό: ότι είναι (και) καλός τακτικιστής. Ομως, «στροφή»; Οχι βέβαια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή