Την ανάγκη να γράψουν μία νέα σελίδα στις σχέσεις τους, αποφεύγοντας την ακραία ρητορική και την ένταση, δημιούργησε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία σε Ελλάδα και Τουρκία. Και αυτό γιατί το ΝΑΤΟ μπαίνει σε ένα νέο κεφάλαιο της Ιστορίας που απαιτεί «κοινή γραμμή» και δεν συγχωρεί – όπως λένε οι διπλωμάτες – τις ρωγμές στην ενότητά του. Με την Αγκυρα να έχει επιβάλει εαυτόν ως ντε φάκτο διαμεσολαβητή μεταξύ Κιέβου και Μόσχας, επιστρέφοντας ως παράγοντας σε ένα δύσκολο διπλωματικό τραπέζι, έχει πετύχει να κερδίσει έδαφος στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ και την επαναπροσέγγισή της με τη Δύση, ισχυροποιούμενη στο ΝΑΤΟ, ενώ την ίδια στιγμή διατηρεί σημαντικές ισορροπίες και με τη Ρωσία, απέχοντας από τις κυρώσεις εναντίον της. Αγκάθι στον «θεσμικό ρόλο» που επιδιώκει να διαδραματίσει η Τουρκία είναι οι σχέσεις της με την Ελλάδα – και όχι τόσο με την Κύπρο – που έπρεπε να βγουν από το κάδρο της ρητορικής έντασης και των προκλήσεων, δεδομένης της παρούσας συγκυρίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή