Τώρα ξέρουμε. Αντίθετα με αυτά που υποστηρίζει η «νεορεαλιστική σχολή» της Αμερικής, ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν έγινε λόγω της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς ανατολάς: όπως είδαμε, η επέκταση αυτή προστατεύει την Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής από τη ρωσική επιθετικότητα. Ο πόλεμος, όπως επανέλαβε χθες ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών, έγινε για να ανατραπεί η κυριαρχία της Δύσης στον πλανήτη. Να υπονομευθούν δηλαδή οι φιλελεύθερες δημοκρατίες.

Τώρα ξέρουμε. Αντίθετα με αυτά που υποστηρίζει η ρωσική προπαγάνδα, την οποία με περισσή προθυμία καλλιεργούν και διακινούν κάποια κέντρα στην Ευρώπη πείθοντας και ένα μέρος των πολιτών, ο πόλεμος δεν έγινε για να αποστρατιωτικοποιηθεί και να «αποναζιστικοποιηθεί» η Ουκρανία: όπως είδαμε, ο (εβραίος) πρόεδρος της τελευταίας κατάφερε με τα φλογερά του διαγγέλματα να διαλύσει τους μύθους, να ευαισθητοποιήσει τη δυτική κοινή γνώμη και να «αναστήσει» το ΝΑΤΟ. Ο πόλεμος έγινε για να πάψει η δημοκρατική Ουκρανία να αποτελεί παράδειγμα για άλλους πρώην σοβιετικούς δορυφόρους, αλλά και για την ίδια τη Ρωσία.

Ο πρόεδρος Πούτιν γνωρίζει όμως πλέον ότι τον πόλεμο αυτόν δεν μπορεί να τον κερδίσει. Ο κίνδυνος είναι λοιπόν να αποφασίσει ότι αφού δεν μπορεί να «πάρει» εκείνος την Ουκρανία, δεν θα την «πάρουν» ούτε οι αντίπαλοί του – και να την ισοπεδώσει. Γι’ αυτό γίνονται οι διαπραγματεύσεις, οι επισκέψεις και τα τηλεφωνήματα: για να πειστεί ο «Τσάρος» ότι πρέπει να κάνει πίσω ή για να πειστούν οι σύμβουλοί του ότι πρέπει να τον σταματήσουν προτού, μαζί με την Ουκρανία, καταστρέψει και τη Ρωσία, αν όχι ολόκληρο τον πλανήτη.

Aς προσευχηθούμε όλοι για ένα θαύμα στη Μόσχα, έγραφε πριν από λίγες ημέρες ο Μάρτιν Γουλφ στους Financial Times. Δυστυχώς η θρησκεία δεν τέμνεται με την ιδεολογία. Οι προσευχές και τα θαύματα δεν μπορούν να σταματήσουν τις βόμβες και τους πυραύλους. Τα χειρότερα είναι πιθανό να έρχονται και πρέπει όλοι να προετοιμαστούμε.