«Τρέχουμε για να δείξουμεότι είμαστε ακομα ζωντανοί»

Την περασμένη Δευτέρα και καθώς ο κόσμος παρακολουθούσε τον πόλεμο στην Ουκρανία να εντείνεται, ο Νικολάι Πλιούικο έκανε κάτι αναπάντεχο. Βγήκε για τρέξιμο 11 χιλιομέτρων στους δρόμους του Κιέβου. Ο Πλιούικο έχει τρέξει 48 μαραθωνίους στη διάρκεια της ζωής του. Μέχρι που πήρε σύνταξη, εργαζόταν ως μηχανικός και νέος είχε υπηρετήσει στον σοβιετικό στρατό. Σήμερα είναι 75 ετών και ζει μόνος. Και παρόλο που ξέσπασε ο πόλεμος, διατήρησε το δρομικό πρόγραμμα. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες έτρεξε 150 χιλιόμετρα.  Γελά όταν τον ρωτάω αν φοβάται να τρέχει έξω. «Σε κάθε τρέξιμό μου, ακούω συχνά περισσότερες από 10 εκρήξεις σε κοντινή απόσταση» απαντά στωικά. «Τι νόημα έχει να ανησυχώ; Εχω ήδη ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου». Οι μόνες δύο μέρες που δεν πήγε για τρέξιμο ήταν όταν ο δήμαρχος του Κιέβου, Βιτάλι Κλίτσκο, ζήτησε από όλους να μείνουν στο σπίτι. «Θέλω να δείξω ότι είμαστε ένα γενναίο έθνος και ότι δεν φοβόμαστε» λέει. «Να είμαστε δυνατοί, όχι μόνο με το μυαλό μας, αλλά και με το σώμα μας».  Καθώς οι ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν να καταστρέφουν πόλεις της Ουκρανίας, να παραβιάζουν την κατάπαυση του πυρός και να σκοτώνουν αμάχους, οι Ουκρανοί είναι τρομοκρατημένοι. Στο Κίεβο, οι περισσότεροι άνθρωποι μένουν στο σπίτι ή σε καταφύγια τη νύχτα και περιορίζουν στο ελάχιστο τις εξόδους. Τη στιγμή που γραφόταν αυτό το κείμενο, ήχοι σφοδρών μαχών αντηχούσαν γύρω από τα ιστορικά κτίρια. Ωστόσο, ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες και τη δική τους ασφάλεια, μια μικρή ομάδα δρομέων μεγάλης ηλικίας εξακολουθούν να βγαίνουν καθημερινά για τρέξιμο, μερικές φορές ακόμη κι όταν ρωσικές βόμβες πέφτουν γύρω τους.