Ο Νίκος Νικολάου στο βιβλίο του «Τα πρόσωπα της Οικονομίας» που εκδίδεται το 2008 θυμάται και γράφει για όλα όσα έζησε μισό και πλέον αιώνα στην πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας. «Το πρώτο ουίσκι στη ζωή μου το ήπια τον Ιανουάριο του 1956 σε ένα πλουσιόσπιτο, στον τρίτο όροφο της πολυκατοικίας Ομήρου 18». Ετσι ξεκινά το βιβλίο του, επιλέγοντας να «μιλήσει» για έναν ευπατρίδη της πολιτικής ζωής και ιδιαίτερα, ένα πρόσωπο της πρώτης μετεμφυλιακής δεκαετίας που υποστήριξε την ανάγκη της υπέρβασης και της νόμιμης έκφρασης της ηττημένης Αριστεράς στα δημόσια πράγματα. Το πρόσωπο ήταν ο Γιώργος Καρτάλης. Ο Νίκος Νικολάου, μόλις έχει επιστρέψει από την εξορία και δουλεύει στην εφημερίδα της ΕΔΑ, την «Αυγή». Ο Νικολάου εντυπωσιάζεται και δεν το κρύβει. Οπως το ίδιο θα συμβεί αργότερα, με τον Παναγή Παπαληγούρα των κυβερνήσεων Καραμανλή της Μεταπολίτευσης, τον βιομήχανο Πρόδρομο Μποδοσάκη, τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Ξενοφώντα Ζολώτα, τον Γεώργιο Ράλλη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή