«Ο πόλεμος είναι η απόδειξη ότι δεν εξελισσόμαστε ως είδος»

Με την Ιόλη Ανδρεάδη μπορείς να μιλάς ώρες για το σημερινό θέατρο, μεγάλα κείμενα, τη γειτνίαση επιστήμης και παραστατικών τεχνών, αλλά και πάλι θα σε αιφνιδιάσει με τις ιδέες, τα ερεθίσματα που την κάνουν κάθε φορά να σκηνοθετεί ή να γράφει (τα τελευταία χρόνια σταθερά με τον Αρη Ασπρούλη) και με τις αθέατες γωνίες ή όψεις που φωτίζει με την πορεία της. Ετσι η ματιά της μπορεί να αναδομεί, να μετασκευάζει ή να δημιουργεί απ’ το μηδέν ιστορίες και να φέρνει στο κέντρο δημιουργούς όπως ο Αρτό, ιστορικές τομές όπως η Φιλική Εταιρεία, μεγάλα έργα όπως το «Πόλεμος και ειρήνη» του Τολστόι. Ερευνά, γράφει, σκηνοθετεί, αλλά όχι πάντα γραμμικά. Σίγουρα εγγράφεται στις πιο ριζοσπαστικές δυνάμεις του θεάτρου μας και πάντα οι νέες της δουλειές δίνουν αφορμή για κουβέντα και σκέψη. Οπως και σήμερα που μια συζήτηση μαζί της μπορεί να ξεκινά απ’ τον Αρτό και το διδακτορικό της στα περίφημα Αναστενάρια και να καταλήγει στη φρίκη του πολέμου και στο θέατρο στο ραδιόφωνο.