Οταν στον δημόσιο διάλογο χρησιμοποιούμε τον όρο «μοντέλο Ισραήλ», εννοούμε συνήθως μία ηυξημένη στρατιωτικοποίηση του κράτους, που θα το καταστήσει ικανό να αντιμετωπίσει συνδυασμένες απειλές εναντίον της εδαφικής μας ακεραιότητας. Τόσο ο τουρκικός αναθεωρητισμός (και ο εργαλειοποιημένος από αυτόν αλβανικός) όσο και η παγκόσμια αταξία στην οποία ο πλανήτης έχει εισέλθει με τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, αναζωπυρώνουν τη σχετική συζήτηση. Αλλά το μοντέλο Ισραήλ, στην πραγματικότητα, δεν είναι μία απλή αναβάθμιση των αμυντικών συστημάτων της χώρας, μαζί με μία δραστική αύξηση της θητείας, τη στρατιωτική εκπαίδευση των γυναικών κ.λπ. Είναι κάτι πολύ ευρύτερο και πολύ πιο σύνθετο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή