Βασική πλευρά των διακηρύξεων του εργατικού κινήματος στην ιστορική ακολουθία που οδήγησε στην Επανάσταση του 1917 ήταν και η επιμονή ότι ο μόνος δρόμος για την ειρήνη είναι η απαλλαγή από τις κοινωνικές σχέσεις που συντηρούν ταυτόχρονα την εκμετάλλευση και τον διακρατικό ανταγωνισμό. Ας το αναλογιστούμε στην αντιδιαστολή με την οδυνηρή διαπίστωση του πόσο έχει διαψευστεί η μεταψυχροπολεμική υπόσχεση ότι η οικονομία της αγοράς ως παγκόσμια κοινωνικοοικονομική σταθερά θα αποτελέσει και δρόμο για την ειρήνη.