Αν κάτι μάθαμε από την πρωτόγνωρη πανδημική κρίση, αυτό ήταν το πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος. Ωστόσο, οι ειδικοί στο πεδίο της νευροβιολογίας και της χρονικής επεξεργασίας ισχυρίζονται, πως είναι πολύ πιθανό, κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών και υπό τη σκιά της πανδημίας, η αντίληψη των ανθρώπων γύρω από τον χρόνο να «διαστρεβλώθηκε». Ενας από τους βασικούς λόγους ενδεχομένως να είναι το γεγονός, ότι περιορίστηκαν οι προσλαμβάνουσες και οι αναμνήσεις, που θα μπορούσε να δημιουργήσει ένας άνθρωπος μέσα από την επαφή του με τον υπόλοιπο κόσμο (π.χ. ταξίδια, εκδηλώσεις). Παράλληλα, μία ακόμη αιτία «σύγχυσης» γύρω από την έννοια του χρόνου θα μπορούσε να αποδοθεί στον «αιφνίδιο» χαρακτήρα των συμπεριφορικών αλλαγών, που οι άνθρωποι κλήθηκαν να αφομοιώσουν μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα για λόγους υγειονομικής προστασίας, με αποτέλεσμα την αξιοποίηση αρκετών γνωστικών πόρων. Είναι σημαντικό να διευκρινίσουμε, ότι η αίσθηση του χρόνου εκτιμάται πως επηρεάζεται όχι μόνο από τα προσωπικά μας χαρακτηριστικά, αλλά και από το επίπεδο των αλλαγών που ο κάθε άνθρωπος βιώνει στη ζωή του. Ετσι, φαίνεται πως όσοι είχαν μειωμένες προσλαμβάνουσες αυτό το διάστημα ενδεχομένως να ένιωσαν ένα «πάγωμα» του χρόνου, ενώ όσοι βίωσαν μεγαλύτερες μεταβάσεις στη ζωή τους να αισθάνθηκαν μία «επιτάχυνσή» του. Σε κάθε περίπτωση, η πανδημία φαίνεται πως στάθηκε η αφορμή, ώστε αρκετοί άνθρωποι να συνειδητοποιήσουν, ότι ο τρόπος που δαπανούν τον χρόνο τους επηρεάζει την ευρύτερη αίσθηση που έχουν για τη ζωή τους.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ