Τον Μάρτιο του 1918 η Συνθήκη του Μπρεστ – Λιτόφσκ ανάμεσα στην Μπολσεβικική Ρωσία και τις Κεντρικές Δυνάμεις (Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Οθωμανική Αυτοκρατορία, Βουλγαρία) προκαλεί ανησυχία στην πλευρά της Αντάντ. Οχι μόνο επειδή επιτρέπει στη Γερμανία να στραφεί πλέον στο δυτικό μέτωπο, αλλά και επειδή αναδεικνύει τον «κίνδυνο του μπολσεβικισμού», ο οποίος μπορεί να φτάσει και σε άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες. Στο πλαίσιο αυτό η Γαλλία του Κλεμανσό αποφασίζει να στραφεί εναντίον της Ρωσίας τοποθετώντας στο επίκεντρο του στρατηγικού σχεδιασμού της την Ουκρανία, με την οποία οι Κεντρικές Δυνάμεις έχουν επίσης συνομολογήσει συνθήκη ανακωχής έναν μήνα πριν. Οπως σημειώνει στην εισαγωγή του βιβλίου «Νικόλαος Σμπαρούνης – Τρίκορφος, Ημερολόγιον της εις Ρωσσίαν εκστρατείας» (εκδ. Βιβλιόραμα) η ιστορικός Ιωάννα Παπαθανασίου, η γαλλική εκστρατεία κατά των Μπολσεβίκων αποτέλεσε μέρος μιας γενικευμένης «σταυροφορίας εναντίον των “κόκκινων”» στην οποία «έλαβαν συνολικά μέρος στρατιωτικά τμήματα από 15 χώρες», ανάμεσά τους οι Βρετανοί, οι Ιάπωνες, οι Αμερικανοί και οι Τούρκοι. Υπήρξε, μολαταύτα, «ιδιαίτερα φιλόδοξο εγχείρημα» των Γάλλων, μέσω του οποίου σχεδίαζαν «να εδραιωθούν στα μεγάλα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας και, στη συνέχεια, να διεισδύσουν στο εσωτερικό της Ουκρανίας με στόχο να καταλάβουν το λεκανοπέδιο του Ντονέτσκ, γνωστού για τα πλούσια κοιτάσματα άνθρακα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή