Τον βρίσκω στη γωνία Χαριλάου Τρικούπη και Αλεξάνδρας σε ένα καφέ να διαβάζει «ΤΑ ΝΕΑ». Ο Μπάμπης Τσέρτος δεν είναι ο κλασικός τύπος αναβιωτή του ρεμπέτικου ή του λαϊκού ή του αστικού ελαφρού, το είδος που υπηρετεί εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Είναι πάνω από όλα ένας πολίτης, όπως του αρέσει να λέει, με έγνοια και άποψη για τα κοινωνικά και διεθνή δρώμενα. Μακριά από φανατισμούς, πέρασε μέσα από την έντονη Μεταπολίτευση της πολιτικοποίησης από τη μία και της «τρέλας» για το ρεμπέτικο από την άλλη, και κράτησε ένα ήθος και μια αφοσίωση μαζί με μια ανοιχτότητα για τη δουλειά του που τον φέρνει σήμερα να συνεχίζει ακούραστα να εργάζεται. Ο Τσέρτος ανήκει σε εκείνους τους καλλιτέχνες που ταυτόχρονα ερευνά το είδος που ερμηνεύει, ενώ έχει βαθιά γνώση και για τον κώδικά του. Από τη ρεμπέτικη σκηνή των Εξαρχείων μετά το ’74, μέχρι το χωριό του στη Γορτυνία και τα παιδικά του χρόνια, αλλά και τις μεγάλες του συνεργασίες, είναι ένας σοβαρός και ακριβής συνομιλητής, μια αθόρυβη δύναμη του σημερινού πολιτισμικού τοπίου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή