Ισες αποστάσεις μετά μουσικής

Τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων για τη στάση των ελλήνων πολιτών απέναντι στη ρωσική εισβολή αναδεικνύουν αυτό που πολλοί αρνούνται να δουν, επιμένοντας να προσεγγίζουν κοινωνικές συμπεριφορές και τάσεις με όρους λογικής. Οι «πάντα με το μέρος του αδικημένου» Ελληνες θα περίμενε κανείς να αναδειχθούν στους σφοδρότερους πολέμιους του ιμπεριαλιστή εισβολέα. Κι όμως, έρευνα που δημοσιοποίησε το Politico δείχνει ότι πάνω από το ένα τρίτο των συμπολιτών μας (34%) δηλώνει ότι «μπορεί να κατανοήσει τις ενέργειες του Πούτιν». Του μεγαλοϊδεάτη ηγέτη που κυβερνά αυταρχικά, λογοκρίνει, φυλακίζει αντιφρονούντες και εισέβαλε σε κυρίαρχη χώρα, βομβαρδίζοντας νοσοκομεία και σκοτώνοντας αμάχους. Το αντίστοιχο ποσοστό βρίσκεται στο 9% στην Ολλανδία, 10% στην Ισπανία, 11% στη Γερμανία, 13% στη Γαλλία, 19% στη γειτονική μας Ιταλία. Μόλις 6 στους 10 Ελληνες απάντησαν ότι είναι απαράδεκτη (unacceptable) η ρωσική εισβολή – τη στιγμή που αυτό θεωρούν 9 στους 10 Ολλανδούς και Ισπανούς. Την ίδια στιγμή και ενώ οι μέρες περνούν, καθίσταται πλέον σαφές ότι καθόλου τυχαία δεν ήταν η επιλογή του φλου, γενικού και αόριστου συνθήματος της πολυσυζητημένης συναυλίας. Παρά τις σφοδρές αντιδράσεις, η διόρθωση στην αφίσα ήταν και πάλι αμφιλεγόμενη, με την προσθήκη ενός απροσδιόριστης κατεύθυνσης αιτήματος: «Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία». Ετσι γενικά και αόριστα να σταματήσει, με υποχώρηση Ζελένσκι ή Πούτιν και πάλι ίσες αποστάσεις από θύμα και θύτη. Ετσι, ακόμα και αν στην αρχή ήταν αμέλεια η απουσία καταδίκης του εισβολέα, πλέον και μετά και τη νέα προσθήκη αποδεικνύεται για τους περισσότερους εκ των συμμετεχόντων συνειδητή επιλογή.