Η κυβέρνηση κατάφερε και βγήκε μπροστά τις τελευταίες εβδομάδες στο θέμα της αντιμετώπισης της ενεργειακής ακρίβειας, καθώς είχε ομολογουμένως μια καλή ιδέα σε σχέση με το πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου. Μπορεί ακόμα να μην έχει υιοθετηθεί πλήρως ευρωπαϊκά, αλλά χτυπάει στην καρδιά του προβλήματος. Το πρόβλημα ωστόσο της κυβέρνησης είναι ότι δείχνει να έχει ξεμείνει από ιδέες. Γενικά όλα τα μέτρα που είτε εφαρμόζει είτε σκέφτεται είναι στην πεπατημένη. Στηρίζονται στην ενίσχυση της προσφοράς και τη διατήρηση της ζήτησης. Δίνει επιδοτήσεις για να συνεχίσουν όλοι να καταναλώνουν ενέργεια, ακόμα και αυτοί που θα μπορούσαν να την περιορίσουν. Παράλληλα για να αντιμετωπίσει τις τρέχουσες ή ακόμα και αυξημένες ποσότητες ενέργειας ψάχνει συνεχώς ποσότητες προκειμένου να υπάρχει επάρκεια. Ακόμα και οι συζητήσεις που κυριαρχούν για την αντιμετώπιση του προβλήματος, περιορίζονται σε μειώσεις φόρων, ΦΠΑ και Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης. Ολα μέτρα που προστίθενται στα ήδη εφαρμοζόμενα και κάνουν το ίδιο πράγμα, ενισχύουν τη ζήτηση. Ως αποτέλεσμα, με τις τιμές του ρεύματος και των καυσίμων στα ύψη, η κατανάλωση έχει περιοριστεί μόνο οριακά. Και να σκεφτεί κανείς ότι τόσο το φυσικό αέριο από το οποίο παράγεται περίπου το μισό ρεύμα που καταναλώνουμε, όσο και το πετρέλαιο, το εισάγουμε. Αρα συνεχίζει να επιδοτεί το κράτος τις εισαγωγές, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, στο εξωτερικό ισοζύγιο της χώρας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ