Χιλιάδες παιδιά θα μπορούσαν να χωρέσουν στη φωτογραφία με τον Σαϊντού Καμαρά. Οχι μόνο σε αυτή με τους συμμαθητές του στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, αλλά και στη μεγάλη φωτογραφία με τα χιλιάδες παιδιά σαν και αυτόν, αγόρια και κορίτσια με διαφορετικές ιθαγένειες, αποκομμένα από τις οικογένειές τους, που οι προσφυγικοί δρόμοι τούς οδήγησαν στην Ελλάδα. Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι που φθάνουν στα σύνορά μας μέσα από αδιανόητους κινδύνους και μεγάλες κακουχίες είναι η άλλη, πολλές φορές αόρατη, πλευρά του προσφυγικού δράματος και των διεθνών κρίσεων. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία, οι ασυνόδευτοι ανήλικοι εντάσσονται στην κατηγορία των ευάλωτων ατόμων, χρήζουν διεθνούς προστασίας, νομικής και κοινωνικής υποστήριξης, υποδοχής σε δομές φιλοξενίας, αλλά και προστασίας από επιστροφή ή απέλαση. Ωστόσο, είναι η πραγματική ζωή αυτών των ασυνόδευτων ανηλίκων που πολύ συχνά, με σκληρότητα, αποκαλύπτει τη μη δίκαιη μεταχείρισή τους, αλλά και τη φοβική και λανθασμένη μεταναστευτική/προσφυγική πολιτική που εφαρμόζουμε απέναντί τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή