«Οι πληρωμές μπορούν να γίνουν μόνο σε ρούβλια». Ο Ντμίτρι Πεσκόφ το δήλωσε με ύφος ανένδοτο. Η απάντηση των G7 στο πουτινικό τελεσίγραφο για την παροχή φυσικού αερίου φάνηκε να μην πτοεί το Κρεμλίνο, μια και το επίσημο αφήγημά του θέλει τους Ευρωπαίους να έχουν ανάγκη τη ρωσική ενέργεια, όχι τη Ρωσία τα δυτικά χρήματα. Σε πρώτη ανάγνωση ο υπολογισμός μοιάζει σωστός, αφού η Ευρώπη καταναλώνει περίπου το 40% της παραγωγής της Ρωσικής Ομοσπονδίας – η δε μεγαλύτερη οικονομία της, η γερμανική, καλύπτει πάνω από το 50% των αναγκών της σε αέριο από την Gazprom. Από την άλλη, βέβαια, τα έσοδα από το πετρέλαιο και το αέριο αποτελούν το ⅓ του προϋπολογισμού της Μόσχας. Για να το πούμε αφιλτράριστα: η εξάρτηση είναι αμοιβαία – ο εμπορικός δεσμός που ο Πούτιν θέλει να χρησιμοποιήσει σαν όπλο στον οικονομικό πόλεμο μπορεί σίγουρα να βλάψει τη Γηραιά Ηπειρο, αλλά ενδέχεται να πληγώσει σοβαρά την ήδη χτυπημένη οικονομία της χώρας του κιόλας. Για να αποφύγει μια τέτοια εξέλιξη θα πρέπει να βρει άλλους πελάτες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή