Η κουβέντα είχε ξεκινήσει στα παρασκήνια πολύ πριν ο Πρωθυπουργός πει στη σκηνή ότι «ο λαός θα υποδείξει αν η χώρα θα κυβερνηθεί από ένα ή περισσότερα κόμματα». Πολιτικά στελέχη, δημοσκόποι και αναλυτές συζητούσαν για το αποτύπωμα που θα μπορούσε να αφήσει η κάλπη της απλής αναλογικής σε εκείνη της ενισχυμένης που θα την ακολουθήσει. Για τα μηνύματα, δηλαδή, τα οποία θα στείλει το εκλογικό σώμα – όπως και για την αποκωδικοποίηση των βουλών του που θα επιχειρήσουν μεταξύ των δύο αναμετρήσεων οι κομματικές έδρες. Ενα απ’ αυτά, έλεγαν ορισμένοι από τους συζητητές, ίσως αφορά τις κυβερνήσεις συνεργασίας. Η υπόθεση εργασίας, βέβαια, σκόνταφτε στην απουσία της απαραίτητης κουλτούρας στο εγχώριο πολιτικό σύστημα. Παρότι από το 2011 μέχρι και το 2019 η εξουσία ασκήθηκε από συνασπισμούς κομμάτων, κανείς δεν αμφέβαλλε πως αυτό υπήρξε απόρροια των έκτακτων συνθηκών. Ολοι οι κυβερνητικοί εταίροι εκείνης της οκταετίας αναγκάστηκαν από τα γεγονότα να συνυπάρξουν, αλλά δεν όρισαν καν τους κανόνες της συμβίωσής τους πάνω σε προγραμματικές συμφωνίες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή