Στο παρελθόν, οι Αμερικανοί δικαιολογούσαν τις επεμβάσεις τους σε άλλες χώρες με το προσχηματικό επιχείρημα της ανάσχεσης του κομμουνισμού ή με ψεύδη όπως η ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ. Τότε όλη η ευρωπαϊκή Αριστερά κινητοποιούνταν, δικαίως και απροϋπόθετα, εναντίον των επεμβάσεων αυτών και των τραγικών αποτελεσμάτων τους. Ομως και οι τότε αντίστοιχες επεμβάσεις των Σοβιετικών σε άλλες χώρες επέσυραν την καταδίκη μεγάλων μερίδων της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Οι επεμβάσεις στο Βερολίνο το 1952, στη Βουδαπέστη το 1956 και κυρίως η εισβολή στην Τσεχοσλοβακία το 1968 και η καταστολή της Ανοιξης της Πράγας δημιούργησαν τριγμούς και διαφωνίες στο τότε κομμουνιστικό κίνημα. Μάλιστα πολλοί εγχώριοι κομμουνιστές, φυλακισμένοι τότε από τη δικτατορία, είχαν το σθένος να καταδικάσουν την εισβολή στην Τσεχοσλοβακία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή