Πόλεμος και κάλπες

Είναι σχεδόν αυταπόδεικτο ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία άλλαξε αμετάκλητα τον κόσμο. Συνέτριψε ένα πλέγμα σχετικά ισορροπημένης παγκόσμιας συμβίωσης, ωθεί σε μια γενικευμένη στρατιωτικοποίηση, θέτει το στοίχημα της ανάπτυξης και της ισότητας σε εντελώς διαφορετικές βάσεις, (ξανα)σπέρνει το σαράκι του εθνικισμού και της βίας. Εχω υποστηρίξει ότι η βαθύτερη αιτία που ξέσπασε ο πόλεμος, και που η Ρωσία του Πούτιν αποφάσισε να δοκιμάσει τις αντοχές της λεγόμενης «Δύσης», δηλαδή του ατελώς μεν, δημοκρατικού δε, τμήματος της ανθρωπότητας, ήταν η υποχώρηση της δημοκρατίας παγκοσμίως και ειδικώς στις αχανείς περιφέρειες της υπό ρωσική και κινεζική ηγεσία «αντιφιλελεύθερης Διεθνούς». Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο έχει κρίσιμη σημασία τι θα «πουν» οι λαοί, μετά το ξέσπασμα του πολέμου, για τη δημοκρατία, για τη σημασία της και την ανάγκη διαφύλαξης και αναβάθμισής της. Και δεν υπάρχει καθαρότερος τρόπος να «μιλήσουν» οι λαοί παρά μέσα από τις κάλπες.