Μια οικογένεια, μια ακόμα οικογένεια δυστυχισμένων ανθρώπων: αυτοί είναι οι Τάιρον, ή καλύτερα αυτή ήταν η οικογένεια του ίδιου του Ευγένιου Ο’Νιλ (Eugene Gladstone O’Neill, 1888-1953). Εκεί βασίστηκε και από εκεί εμπνεύστηκε το κορυφαίο ίσως θεατρικό του έργο κι ένα από σημαντικότερα του 20ού αιώνα. Αλλωστε και ο ίδιος αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο του αμερικανικού και του παγκόσμιου θεάτρου. Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας (1936) και τέσσερα Πούλιτζερ το επιβεβαιώνουν – αν και το έργο του μιλάει από μόνο του, όπως και η πλούσια εργογραφία του. Με έναν καθαρό τρόπο γραφής, εμπλούτισε τα θεατρικά του με ρεαλισμό, χωρίς να τους στερήσει τα μεγάλα θέματα και το βαθύ συναίσθημα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ