Το πόσο μεταβαλλόμενη και εύθραυστη είναι η φύση των διεθνών σχέσεων φαίνεται και μόνο από το γεγονός ότι ο «Ατλας» του Πασκάλ Μπονιφάς (σε επιστημονική επιμέλεια Σωτήρη Ντάλη, μτφ. Σοφίας Σφυρόερα, εκδ. Πεδίο) είναι πλήρως ενημερωμένος, αλλά έως τον περασμένο Ιανουάριο, οπότε εκδόθηκε. Αναπόφευκτα, λοιπόν, δεν μπορούσε να συμπεριλάβει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Κι όμως, ο χάρτης στη σελ. 93 αναφέρεται στο «Αδιέξοδο της ουκρανικής κρίσης», κάτω από τον τίτλο «Ρωσία – Ουκρανία: δύο χώρες ασυμβίβαστες;». Ο αναγνώστης παίρνει από εδώ τις απαραίτητες πληροφορίες για την «προϊστορία» που οδήγησε στη σημερινή επίθεση του Βλαντίμιρ Πούτιν: η ανακήρυξη της ουκρανικής ανεξαρτησίας το 1991, η Πορτοκαλί Επανάσταση του 2004, ο φιλορώσος Γιανουκόβιτς και η ανατροπή του, η παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, ο πόλεμος στο Ντονμπάς. Και η καταληκτική παράγραφος, μετά τη Σύνοδο του Μινσκ και τις καταγγελίες του ΝΑΤΟ: «Το 2019 πρόεδρος της Ουκρανίας εξελέγη ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, υποστηρικτής του διαλόγου με τη Μόσχα. Η ανακωχή είναι εύθραυστη και η τελική διευθέτηση παραμένει αβέβαιη».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή