Τελικά, η κόντρα ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ ίσως αποκτήσει όλα τα χαρακτηριστικά μιας καλής σαπουνόπερας εποχής. Το λέω γιατί ο Αλέξης Τσίπρας τις προάλλες, από την Κρήτη, «από τη μήτρα της δημοκρατικής παράταξης”» προειδοποίησε τον Νίκο Ανδρουλάκη – χωρίς να τον κατονομάσει – πως κάποιοι «θα συνειδητοποιήσουν ότι όταν στο λιόγερμα βλέπουν τον ίσκιο τους, αυτό δεν είναι το μπόι τους και πως η κρισιμότητα των στιγμών απαιτεί ενότητα και μέτωπο απέναντι στη χειρότερη δεξιά κυβέρνηση». Μέχρι κι ένας μεξικανός σεναριογράφος τηλενουβέλας θα ζήλευε τις λεκτικές διατυπώσεις.

Πλούσιοι

Σύμφωνα με την Εφη Αχτσιόγλου, δεν μπορεί μια κυβέρνηση «που έχει καταργήσει τον φόρο στις γονικές παροχές των 1,6 εκατ. ευρώ να λέει πως δεν μειώνει τον ΦΠΑ στα τρόφιμα γιατί θα ευνοήσει τους πλούσιους». Οφείλω να αναγνωρίσω ότι το λογικό κενό μεταξύ της πολιτικής που ήδη εφαρμόζεται και της επιχειρηματολογίας για εκείνη που προς το παρόν δεν ανακοινώνεται – το οποίο επισημαίνει η συριζαία τομεάρχης Οικονομικών – είναι υπαρκτό. Και φωνάζει την παραδοξότητά του.

Πάσχα

Η Μίνα Γκάγκα θύμισε πως η σύσταση για χρήση μάσκας στους εξωτερικούς χώρους με συγχρωτισμό παραμένει ισχυρή προτού τονίσει ότι στην πορεία του Επιταφίου «είναι καλό να φοράμε τη μάσκα, όπως και στην Ανάσταση, αν μαζευτούμε πολύς κόσμος, είναι καλό να φοράμε τη μάσκα». Με μια τόσο μεταδοτική παραλλαγή να κυριαρχεί, πάντως, θα περίμενε κανείς διαφορετική επιλογή γλώσσας. Τύπου: είναι απαραίτητο, αναγκαίο, επιβεβλημένο, επιτακτικό.

Φάντασμα

Οπως μάθαμε από την παρουσίαση της ούλτρα δεξιάς κίνησης, η οποία είναι – κατά τα μπογδανικά λεγόμενα – «μια ΜΚΟ για Ελληνες και για εκείνους που αισθάνονται Ελληνες”», όταν η Εθνική Συμφωνία γίνει κόμμα, θα έχει αντιπροέδρους τον Μπογδάνο και τον Κρανιδιώτη και πρόεδρο τον Θάνο Τζήμερο. Αρα, όσοι ανησυχούσαν μήπως η Ακροδεξιά καταφέρει να κάνει comeback τώρα που οι συνθήκες ευνοούν τους λαϊκιστές, ας ηρεμήσουν. Επιστρέφει ως φάντασμα του εαυτού της.