Η χθεσινή μέρα στην ελληνική Βουλή θα έπρεπε να είναι ιστορική. Θα έπρεπε το Σώμα, αλλά και όσοι παρακολούθησαν το βιντεοσκοπημένο μήνυμα του ουκρανού προέδρου, να συζητούν για τον δίκαιο αγώνα ενός λαού για την ίδια του την εθνική ύπαρξη. Και όμως όλοι – πολιτικοί ασχέτως ιδεολογικής τοποθέτησης και κοινή γνώμη – μιλούν κυρίως για τους μαχητές του Τάγματος του Αζόφ, στους οποίους επέλεξε να παραχωρήσει για λίγο το βήμα που του δόθηκε ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή