Λαϊκιστές, καιροσκόποι, αδίστακτοι

Είναι 18 Απριλίου του 2002. Τρεις ημέρες πριν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία. Ο Πολ Βουάζ, ένας 72χρονος με κατάλευκα μαλλιά και ευγενική φυσιογνωμία, δέχεται επίθεση μέσα στο χαμόσπιτο όπου διαμένει, σε μια «ευαίσθητη» γειτονιά της Ορλεάνης. Οι δράστες αναζητούν χρήματα, δεν βρίσκουν, καταλήγουν να βάλουν φωτιά στο σπίτι. Ο Πολ Βουάζ καταφεύγει σε μία γειτόνισσα, εισάγεται στο νοσοκομείο. Την επομένη, τον επισκέπτεται στον θάλαμό του μία ομάδα του τηλεοπτικού δικτύου TF1. Το ίδιο βράδυ, το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του καναλιού ανοίγει με αυτό το θέμα, ο Πολ Βουάζ εμφανίζεται στο βίντεο με το πρόσωπο πρησμένο από τα χτυπήματα και δάκρυα στα μάτια. Ενα αντίστοιχο ρεπορτάζ μεταδίδει την επομένη και το France 2. Οσο για το ενημερωτικό δίκτυο LCI, αυτό παίζει σε λούπα μέσα σε 24 ώρες συνολικά 19 φορές τις ίδιες εικόνες – γκρο πλαν στο μωλωπισμένο, πονεμένο πρόσωπο του συμπαθούς γέροντα, που είχε γράψει «Ειρήνη στους καλοπροαίρετους ανθρώπους» πάνω από την πόρτα του σπιτιού του. Στο τέλος μιας προεκλογικής εκστρατείας με κυρίαρχο θέμα την εγκληματικότητα και την ανασφάλεια, η υπόθεση γίνεται ένα είδος συμβόλου – μετά το σοκ της πρόκρισης του ακροδεξιού Ζαν-Μαρί Λεπέν στον δεύτερο προεδρικό γύρο, πολλοί θα αναρωτηθούν για τον ρόλο που έπαιξε αυτό το μιντιακό αφηνίασμα.