Ο Τσόρτσιλ το είχε διατυπώσει κάπως έτσι: «Ενας αισιόδοξος βλέπει μια ευκαιρία σε κάθε καταστροφή. Ενας απαισιόδοξος βλέπει μια καταστροφή σε κάθε ευκαιρία». Ενδεχομένως το αντιμετωπίζει έτσι και ο Κώστας Τασούλας, περιμένοντας να κατακαθίσει ο κουρνιαχτός από την περιπετειώδη σύνδεση του Βολοντίμιρ Ζελένσκι με το ελληνικό Κοινοβούλιο – ο πρόεδρος της Βουλής, άλλωστε, συγκαταλέγεται στους θαυμαστές του πνευματώδους Ουίνστον. Περισσότερο από τον Τασούλα, ωστόσο, το πρόβλημα με τους «μαχητές του Τάγματος Αζόφ» – που προκάλεσαν τη δική τους καταστροφή σε ένα σκηνικό που είχε στηθεί και με τη λογική του επικοινωνιακού όπλου – το έχει φορτωθεί η κυβέρνηση. Εκείνη προσδοκούσε με την παρέμβαση του ουκρανού προέδρου να αλλάξει το κλίμα που έχει βαρύνει από τον πόλεμο – αλλά η ελληνική στάση στην παγκόσμια περιοδεία του Ζελένσκι είναι αμφίβολο εάν βοήθησε.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ