Ο Δον Κιχώτης είναι το μακρινό πρότυπο για τον Κισότ, τον νέο ήρωα του Σαλμάν Ρούσντι στο πρόσφατο μυθιστόρημά του, που μεταφράστηκε στα ελληνικά (από τον Γιώργο Μπλάνα στις εκδ. Ψυχογιός). Ο ήρωας περιπλανιέται στον αιώνα του «Ολα-Μπορούν-Να-Συμβούν» και νιώθει θύμα εκείνης της «αυξανόμενα κυρίαρχης ψυχολογικής διαταραχής, στην οποία τα όρια μεταξύ αλήθειας και ψέματος γίνονται θολά και δυσδιάκριτα». Εδώ, ακόμη και «άντρες με άσχημα μαλλιά θα μπορούσαν να γίνουν πρόεδροι» (ή άνθρωποι που υποδύθηκαν κάποτε τους προέδρους, όπως γράφει το πρωτότυπο). Αλλά και ο Κισότ μια εφεύρεση είναι. Του μέτριου συγγραφέα κατασκοπευτικών θρίλερ Σαμ ΝτιΣαμπ, ο οποίος αποφασίζει να αλλάξει ταυτότητα ύστερα από τη μετωπική σύγκρουση με την εποχή του: «Από την εγγύτητα με μια συγκαλυμμένη πραγματικότητα, στην οποία τίποτα δεν ήταν αξιόπιστο, η προδοσία ήταν παντού, οι ταυτότητες γλιστρούσαν και άλλαζαν, η δημοκρατία ήταν εξαγοράσιμη… δεν μπορούσες να εμπιστευθείς τους συμμάχους, οι πληροφορίες ήταν εξίσου συχνά άνθρακες και θησαυρός και ο πατριωτισμός ήταν μια αρετή για την οποία δεν θα υπήρχε ποτέ αναγνώριση ή ανταμοιβή».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή