Ο Δώσων, ο Δίκορος, ο Κοπρώνυμος

Τρίτο και τελευταίο Γλωσσίδιο με θέμα τα προσωνύμια ηγεμόνων, αυτή τη φορά επικεντρωμένο στην ελληνιστική και τη βυζαντινή περίοδο. Στα χρόνια των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου λοιπόν πρωταγωνίστησαν, μεταξύ άλλων, προσωπικότητες όπως ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, ο Αντίγονος Β’, ο Αντίγονος Γ’. Σε ό,τι αφορά το προσωνύμιο του Πολιορκητή, το αξιομνημόνευτο είναι ίσως ότι το απέκτησε μετά την πολιορκία της Ρόδου από τις δυνάμεις του, το 306-05, η οποία όμως… απέτυχε. Ο Αντίγονος Β’ Γονατάς πάλι, γιος του Δημήτριου του Πολιορκητή, δεν είχε σχέση με γόνατα. Το προσωνύμιό του προέρχεται από τον τόπο γέννησής του, την πόλη Γόννοι (Ντερελή παλαιότερα), στη Θεσσαλία. Οσο για τον ΑντίγονοΓ’ Δώσωνα, το προσωνύμιό του προερχόταν από τη δέσμευσή του να παραδώσει την εξουσία στον ανιψιό του Φίλιππο Ε’, ως κηδεμόνας του οποίου βασίλευε. Σε ό,τι αφορά πάντως την ελληνιστική περίοδο, συνηθισμένα ήταν επίσης τα προσωνύμια στις δυναστείες τόσο των Πτολεμαίων όσο και των Σελευκιδών (Πτολεμαίος Α’ ο Σωτήρ, Πτολεμαίος Β’ ο Φιλάδελφος, Πτολεμαίος Γ’ ο Ευεργέτης, Σέλευκος Α’ ο Νικάτωρ, Αντίοχος Δ’ ο Επιφανής κ.ο.κ.).