Κληρώσεων το κεφάλαιο και κανείς δεν μπορεί να πεί πως είμαστε άτυχοι. Ακόμα και στις τελευταίες. Και βγαίναμε βολεμένοι και με το παραπάνω. Ασπρογάτοι οι άνθρωποι που στέλναμε στην κλήρωση. Γουρλήδες με γάμμα κεφαλαίο. Τώρα αν εμείς στραβώσαμε, με Κόσοβο, ή… φρακάραμε με Γεωργία, άξιοι της κακομοίρας μας! Το μόνο εμπόδιο ήταν οι Βίκινγκς. Ετυχε να παρουσιάσουν σοβαρό συγκρότημα με καθυστέρηση 60 ετών. Μια και η τελευταία φορά που παρουσίασαν αξιόλογη ομάδα ήταν το 1958. Ηταν η Σουηδία του Νόρνταλ, του Γκρίλο, του Λίντχολμ, του Χαμρίν, του Λίμονσον. Από τότε εξήντα χρόνια χλωμής παρουσίας. Για την Ισπανία δεν γίνεται λόγος. Και μου κάνει εντύπωση πώς κάποιες χώρες, και δεν μιλάω για Ισπανία, Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία, μιλάω για Βέλγιο, Ολλανδία, Τσεχία, Δανία, Πολωνία, Σερβία, Κροατία, Πορτογαλία, κρατούν μια ποδοσφαιρική αξιοπρέπεια, δεκαετίες τώρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή