Φως στην «περίοδο της αθωότητας», στα χρόνια που η εκ των σπουδαιότερων ελλήνων εικαστικών, Ναυσικά Πάστρα έζησε στη Βιέννη (1956-1963) επιχειρεί να ρίξει η έκθεση που πραγματοποιείται στην γκαλερί Καλφαγιάν (Χάρητος 11) έως τις 30 Απριλίου σε επιμέλεια Εμμανουήλ Μαυρομμάτη και υπό την αιγίδα της αυστριακής πρεσβείας στην Αθήνα. Η έκθεση εστιάζει στα επτά αυτά χρόνια στα οποία τίθενται τα θεμέλια της συλλογιστικής εξέλιξης της καλλιτεχνικής διαδικασίας της γλύπτριας με άξονες την ιδέα της αναγκαιότητας και της φύσης. Η ίδια η καλλιτέχνις έλεγε για τα χρόνια της Βιέννης: «Τα έργα μου αυτής της περιόδου τα θεωρώ σημαντικά και αποκαλυπτικά γιατί φέρουν μέσα τους, εν δυνάμει, ήδη, αυτά που αργότερα, ύστερα από μια πολυετή και μεγάλη καλλιτεχνική διαδρομή πείρας, σκέψης και πραγματοποιήσεων, έγιναν συνειδητή και υπεύθυνη τοποθέτηση και πηγή για συνεχείς εξελίξεις». Ανάμεσα στα έργα που ξεχωρίζουν είναι γλυπτό της, δημιουργημένο με τον αρχέγονο τρόπο της αρχαίας κεραμικής που είχε διδαχθεί από τον καλλιτέχνη Εβαλντ Ματαρέ τo 1956 στο Ζάλτσμπουργκ.