«Τινέιτζερ δεν σημαίνει απαραιτήτως επανάσταση»

Μία από τις αρκετές γαλλικές ταινίες που τον τελευταίο καιρό παίζονται στις αίθουσες (το 22ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου τελείωσε εξάλλου την περασμένη Τετάρτη) είναι η «16 φορές Ανοιξη», το ντεμπούτο στη σκηνοθεσία της Σουζάν Λιντόν. Πρόκειται για το πορτρέτο μιας νεαρής μοναχικής κοπέλας, της 16χρονης Σουζάν (την υποδύεται η σκηνοθέτρια), η οποία ανακαλύπτει τον έρωτα (και συγχρόνως τα προβλήματά του) στο πρόσωπο ενός 35άρη ηθοποιού (Αρνό Βαλουά). Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ημερομηνία γέννησης της Σουζάν Λιντόν είναι 13 Απριλίου 2000 και η ταινία παραγωγής 2020, βλέπουμε ότι τη γύρισε πριν καν κλείσει το 20ό έτος της ηλικίας της. Και αν διαβάσουμε πράγματα που γράφτηκαν για την ταινία από έγκριτα έντυπα του κινηματογραφικού χώρου (και όχι μόνο) θα δούμε επίσης ότι αυτό το κορίτσι έχει μέλλον μπροστά του. «Πρωτότυπο και θαρραλέο» χαρακτήρισε το σκηνοθετικό αυτό ντεμπούτο το «Hollywοod Reporter», «πολύ χαριτωμένο και οδυνηρά εύστοχο» η «Daily Mail». Η ταινία είχε καλή φεστιβαλική πορεία και έτσι μετά τις Κάννες και το Σαν Σεμπαστιάν φιλοξενήθηκε και στο προπέρσινο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας όπου συναντήσαμε τη δημιουργό του.