Η θέση με τον άνθρωπο

Τους είδατε, τους κατοίκους της Σαγκάης, πώς έσκουζαν από τα παράθυρά τους, έπειτα από δύο εβδομάδες κινέζικου λοκντάουν. Αν τους είδατε, στις ειδήσεις ή στο You Tube, τότε έχετε πάρει μια ιδέα για τι σημαίνει στην πράξη ένα καθεστώς το οποίο βασίζεται στη «θέση με τον Ανθρωπο». (Με κεφαλαίο το άλφα, διότι εννοούν τον άνθρωπο ως αφηρημένη έννοια ή ως βιολογικό είδος). Δεν αμφισβητεί κανείς, πιστεύω, ότι η Κίνα, που διοικείται από το Κομμουνιστικό Κόμμα, ανήκει στην πλευρά που παίρνει «τη θέση με τον Ανθρωπο». Ο Μάο, άλλωστε, που ίδρυσε το καθεστώς, ήταν μεγάλος ανθρωπιστής. Μπορεί να διαφωνούν οι ιστορικοί που ερευνούν το ανθρώπινο κόστος του «Μεγάλου Αλματος Εμπρός», αλλά αν ρωτήστε τον Αλέξη Τσίπρα, που έχει μελετήσει τη σκέψη του Μάο και συχνά αναφέρεται σε αυτόν, θα σας το επιβεβαιώσει. (Εξάλλου τα θύματα του Μεγάλου Αλματος, που υπολογίζονται περί τα 50 εκατομμύρια, ήταν άνθρωποι. Δεν απειλήθηκε ποτέ ο Ανθρωπος από τον χαμό τους – σωστά;)