Η ιδέα του Ιταλού

Από χθες έχουμε έναν νέο προϋπολογισμό. Αφαιρουμένων των ποσών που ήταν προσδιορισμένο από πριν πού θα πάνε, έχουμε έναν νέο «κουμπαρά» ύψους 1,2 δισ. ευρώ. Ποιος θα πάρει από αυτόν ή πιο σωστά ποιος θα πρωτοπάρει από αυτόν; Αγνωστο ακόμα. Αλλά υποψιάζομαι ότι οι μνηστήρες και το άθροισμα των ποσών που διεκδικούν είναι βέβαιο ότι είναι μεγαλύτερο από τα διαθέσιμα κονδύλια. Για να γίνει αντιληπτό το πρόβλημα και με δεδομένο ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη μέριμνα στο διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών που πλήττεται από την ακρίβεια και όχι σε άλλες δράσεις, αρκεί να δούμε τον πιθανό προορισμό αυτών των χρημάτων. Εκτός της μείωσης του ΦΠΑ σε κάποια προϊόντα που μάλλον απομακρύνεται ως ενδεχόμενο καθώς κοστίζει και δεν θα αποδώσει ακόμα και αν αποφασίζονταν, το πιο καυτό θέμα παραμένει το ενεργειακό, δηλαδή η τιμή του ρεύματος που επηρεάζεται από το υψηλό κόστος του φυσικού αερίου. Μέχρι σήμερα η συνταγή ήταν η επιδότηση του ρεύματος από το Ταμείο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Προφανώς, όμως, κάποια στιγμή θα στερέψει και αυτό και η κατάσταση θα γίνει πιο περίπλοκη. Εδώ τα ποσά είναι μεγάλα. Ακόμα και το σύνολο του 1,2 δισ. να διατεθεί για επιδοτήσεις ρεύματος, πόσο μάλλον αν αυτές αποφασισθεί να αυξηθούν, δεν επαρκεί μέχρι το τέλος του χρόνου. Αρα λεφτά μας λείπουν ήδη παρά τον συμπληρωματικό προϋπολογισμό και στην κυβέρνηση περιμένουν να βρουν δημοσιονομικό χώρο από τις ανακοινώσεις της επόμενης εβδομάδας για το έλλειμμα του 2021.