«Πονάει η τσέπη», λέγανε οι παλιότεροι θέλοντας να καταδείξουν με κάποια γλαφυρότητα τις επιπτώσεις της ακρίβειας στο μέσο νοικοκυριό. Σήμερα όσο ποτέ η παραπάνω ατάκα επανέρχεται λόγω της πολλαπλής κρίσης αλλά και της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία που επιτείνει το όλο δυσμενές τοπίο για τον Ελληνα και προφανώς τον ευρωπαίο πολίτη. Κι όμως αυτή ακριβώς η καθημερινότητα και οι ανατιμήσεις των προϊόντων αλλά και η ενεργειακή ύφεση είναι τα κρίσιμα στοιχήματα για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Πολύ περισσότερο η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να διαμορφώσει μια επείγουσα στρατηγική διαφύλαξης και προστασίας της κοινωνικής συνοχής και των οικονομικών της μέσης οικογένειας. Ολες οι τελευταίες μετρήσεις δείχνουν ότι έχει μεταβληθεί η καθημερινή συμπεριφορά των Ελλήνων και πως επανα-ιεραρχούν τις βασικές ανάγκες τους μεγάλα τμήματα συμπατριωτών μας.

Το μείζον θέμα είναι πως η στρατηγική της κυβέρνησης οφείλει να λάβει υπόψη της ότι η προστασία του πυρήνα της καθημερινότητας είναι μια βασική όψη της υπεράσπισης της κανονικότητας και το κατακτημένο επίπεδο ζωής όπως και η διεύρυνσή του, παράμετρος μιας ποιότητας που παρέχουν όλες οι κομβικές επιλογές της χώρες μετά τη Μεταπολίτευση.

Ας μην ξεχνούμε επίσης πως η νέα φτώχεια ή η συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης συχνά – αν όχι πάντα – αποτελούν το περιβάλλον για να ευδοκιμήσουν λαϊκίστικα ρεύματα που δίνουν απλές απαντήσεις σε σύνθετα ερωτήματα και δοκιμάζουν τη συνοχή και τη δημοκρατία.