Αντίλογος

Περιορισμοί όπως η δυνατότητα ενός μόνο από κάθε νοικοκυριό να βγει απ’ το σπίτι για προμήθειες ανά δύο μέρες, μέτρα σαν τα drones που επέπλητταν όποιους δεν φορούσαν μάσκα και το σύστημα ιχνηλάτησης που ενημέρωνε σε πραγματικό χρόνο μέσω εφαρμογής στο κινητό ποιος έχει Covid-19 και δεν επιτρέπεται να μπει στο μετρό, τα εμπορικά κέντρα ή άλλους δημόσιους χώρους είχαν αντιμετωπιστεί σχεδόν με θαυμασμό για την οργανωτικότητα και την προσήλωση στον σκοπό της μηδενικής ανοχής στον ιό που υποδήλωναν. Ο αντίλογος αυτών που επεσήμαιναν τον ασφυκτικό έλεγχο του κόμματος των 100 εκατ. μελών στον λαό του 1,3 δισ., αλλά και την πρόσβαση της αστυνομίας σε όλα τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών, αντικρουόταν ως υπερβολικά φιλελεύθερες ανησυχίες περίπου κακομαθημένων από το δημοκρατικό πολίτευμα ατόμων. Οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν στη Δύση δεν έλαβαν τελικά υπόψη τη γνώμη των πρώτων. Ευτυχώς, όπως αποδεικνύει η δυστοπική επικαιρότητα της Σαγκάης. Ο δυτικός τρόπος ζωής έθεσε αυστηρότερα απ’ ό,τι αντιλαμβανόμασταν τότε όρια στα υγειονομικά πρωτόκολλα που μπορούσαν να υιοθετήσουν οι κυβερνήσεις του πραγματικά ελεύθερου κόσμου.