Την περασμένη Κυριακή πραγματοποιήθηκε ο 7ος Διεθνής Μαραθώνιος της Ρόδου και θα ήθελα να μοιραστώ μερικές σκέψεις, δεδομένου ότι ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα στο Νησί των Ιπποτών για να παρακολουθήσω από κοντά αυτό το σπουδαίο δρομικό γεγονός.

Σπουδαίο από κάθε άποψη. Οργανωτικά είναι αντάξιο μεγάλων διοργανώσεων. Τα πάντα ήταν προγραμματισμένα και λειτούργησαν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι. Από την ώρα που άνοιξαν οι εγγραφές μέχρι την παραλαβή των bib numbers και τον τερματισμό και του τελευταίου δρομέα σε όλες τις αποστάσεις, δεν υπήρχε η παραμικρή παράλειψη.

Δρομείς μου επιβεβαίωσαν ότι οι σταθμοί τροφοδοσίας ήταν στα απαιτούμενα σημεία, εθελοντές και άνθρωποι για τις πρώτες βοήθειες βρίσκονταν στις θέσεις τους, η κυκλοφορία των οχημάτων ήταν εφικτή μόνο στους δρόμους εκείνους που δεν είχαν την παραμικρή σχέση με τον αγώνα και η σήμανση των διαδρομών ήταν ξεκάθαρη χωρίς να αφήνει περιθώρια παρερμηνείας, κάτι που έχει προκαλέσει σε άλλες διοργανώσεις μεγάλους μπελάδες.

Η υποστήριξη των δρομέων ήταν πλήρης, όχι μόνο κατά τη διάρκεια του αγώνα αλλά και μετά τον τερματισμό τους. Ο Μαραθώνιος της Ρόδου ξεχωρίζει και για τις πολλές και κάποιες ηχηρές συμμετοχές του.

Φέτος έτρεξαν οι πρωταθλητές Κώστας Γκελαούζος, Αναστασία Μαρινάκου, Μιχάλης Χατζηιωάννου και Παναγιώτης Μπουρίκας, η κορυφαία ελληνίδα μαραθωνοδρόμος όλων των εποχών Μαρία Πολύζου, ο Γρηγόρης Σκουλαρίκης με την κόρη του Αγγελική και αθλούμενοι κάθε επιπέδου και ηλικίας, ενώ ήταν αισθητές οι συμμετοχές δρομέων από το εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τριάδα των γυναικών που ανέβηκαν στο βάθρο του Μαραθωνίου συγκρότησαν Βρετανίδες!

Συνάμα η τοπική κοινωνία έχει αγκαλιάσει θερμά τον αγώνα. Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι της οργανωτικής επιτροπής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που αγωνιούν να πάνε όλα τέλεια, αλλά και οι Ροδίτες που βλέπουν τον Μαραθώνιο ως την καλύτερη ευκαιρία για να δείξουν έμπρακτα τη φιλοξενία τους και να ανοίξει η αυλαία της τουριστικής περιόδου.

Εψαξα να βρω κάτι για να μη μείνω μόνο στα καλά λόγια, αλλά να κάνω και κριτική. Στον λόγο μου, δεν βρήκα.