Η σφαγή της Bucha, κι από κοντά οι βομβαρδισμοί του νοσοκομείου της Μαριούπολης και του σιδηροδρομικού σταθμού του Kramatorsk, έβαλαν τον καθρέφτη μπροστά στα μάτια της ανθρωπότητας: δολοφονούνται άμαχοι, αφήνονται στον δρόμο ή στοιβάζονται σε ομαδικούς τάφους, πυροβολούνται από πίσω ή με δεμένα τα χέρια, αφού πρώτα βασανιστούν ή βιαστούν. Ολα αυτά συνιστούν τον ορισμό του εγκλήματος πολέμου, μόνο που ο ορισμός δεν φτάνει, το έγκλημα αναζητά τιμωρία. Την ανάγκη να εξεταστούν τα γεγονότα και να ασκηθούν διώξεις στις περιπτώσεις που υπάρχουν αποδείξεις καθιστά ακόμα πιο αδήριτη η συνεχιζόμενη στάση των Ρώσων, και του ίδιου του ρώσου προέδρου, να αρνούνται αυτό που συμβαίνει, άρα να ασελγούν διπλά.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ