Η βύθιση της ναυαρχίδας του ρωσικού στόλου, πιθανότατα από ρουκέτες που εξαπέλυσαν οι Ουκρανοί, έχει τραυματίσει βαθύτατα την ισχύ της Ρωσίας, το μόνο ουσιαστικά «επιχείρημα» του καθεστώτος Πούτιν για τον πόλεμο αυτό. Η εκδοχή να βυθίστηκε το πλοίο λόγω της πολεμικής δραστηριότητας των αντιπάλων του είναι η πιο καλή εκδοχή για τους Ρώσους. Διότι αν δεν ισχύει, αν το πλοίο βυθίστηκε από παραλείψεις και λάθη της διοίκησης και του πληρώματος, αυτό είναι ο απόλυτος εξευτελισμός μιας πολεμικής μηχανής, ήδη εκτεθειμένης πολλαπλά μετά τις αλλεπάλληλες αποτυχίες στη διάρκεια της εισβολής της στην Ουκρανία, αλλά και τα φρικτά εγκλήματα πολέμου που φαίνεται ότι επιχειρήθηκε να αντισταθμίσουν τις αποτυχίες αυτές.

Η πολεμική αυτή συντριβή συνοδεύεται από μια ακόμα, ανθρωπιστικού χαρακτήρα. Η έλλειψη πληροφοριών για την τύχη του πληρώματος του ρωσικού πλοίου, η σιγή ασυρμάτου, η επιβολή συσκότισης και σιωπής ακόμα και από συγγενείς που αγωνιούν για την τύχη των, νεκρών πιθανότατα, ανθρώπων τους οι οποίοι υπηρετούσαν, ορίζει το πρόσωπο του σημερινού ρωσικού ολοκληρωτισμού του πουτινικού καθεστώτος. Καμιά συμπάθεια για το νέο, αποτροπιαστικό αυτό επεισόδιο.

ΥΓ: Στο σημείωμα της Παρασκευής, χρησιμοποίησα από παραδρομή τον όρο στασιμοπληθωρισμός, για να περιγράψω την οικονομική κατάσταση, στα χρόνια της διακυβέρνησης Τσίπρα. Εννοούσα: «στασιμοχρεοκοπία», όρο που είχε επινοήσει τότε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Συγγνώμη.