Συνέδριο σε κλίμα χουλιγκανισμού

Συνέδριο σε κλίμα χουλιγκανισμού

Μια παλιά ταινία του αμερικανικού κινηματογράφου, με την Τζέιν Φόντα και τον Μάικλ Σάραζιν, το «Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν», θυμήθηκα παρακολουθώντας, αρκετά συχνά, διαδικτυακά, τα τεκταινόμενα στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που έληξε πανηγυρικά χθες. Την ταινία, που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Οράτιου ΜακΚόι και γράφτηκε την περίοδο του αμερικανικού οικονομικού κραχ του 1929, σκηνοθέτησε μια μεγάλη μορφή του κινηματογράφου, ο Σίντνεϊ Πόλακ. Και αν ήμουν ο Δανίκας, θα σας έλεγα ότι πρόκειται για μια δραματική αλληγορική προσέγγιση στη βαθιά κοινωνική κρίση που βίωσε η Αμερική του Μεσοπολέμου, παράλληλα με την οικονομική της κατάρρευση. Αλλά δεν είμαι ο Δανίκας, και σταματώ εδώ. Θα σταθώ μόνο στο τι μου θύμισε την ταινία. Ηταν η προσπάθεια της αντιπολίτευσης, της γηραλέας εσωκομματικής αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ, να σταθεί εμπόδιο στις επιδιώξεις του «Λεγάμενου» να μετασχηματίσει το κόμμα, σε ένα αρχηγικό, αστικό κόμμα, στο οποίο οι όποιες εσωκομματικές διαδικασίες θα εξαρτώνται απολύτως από εκείνον και μόνο. Το ότι τη συνέτριψε αυτήν την προσπάθεια ο «Λεγάμενος» δεν είναι είδηση. Είδηση είναι ότι μέσα σε συνθήκες που παρέπεμπαν ευθέως σε σκληροπυρηνική θύρα χουλιγκάνων του ποδοσφαίρου, ξεφτιλίστηκαν άνθρωποι, που κράτησαν όρθια την (ανανεωτική, λέμε τώρα) Αριστερά, σε καιρούς δύσκολους, για να έρθει έπειτα από χρόνια ο «Λεγάμενος» και οι συν αυτώ, να πατήσουν πάνω τους, και να γίνουν κυβέρνηση…