Την 22α Απριλίου του 2002, την επομένη της πρόκρισης-σοκ του Ζαν-Μαρί Λεπέν στον δεύτερο προεδρικό γύρο, δεκάδες χιλιάδες νέοι είχαν ξεχυθεί αυθόρμητα στους δρόμους του Παρισιού και άλλων γαλλικών πόλεων προκειμένου να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στον ακροδεξιό υποψήφιο. Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Ζακ Σιράκ έθαψε τις όποιες ελπίδες του πατρός Λεπέν κάτω από τόνους ψηφοδελτίων – το 88% του συνόλου. Πέρασαν όμως 20 χρόνια από τότε, και μεσολάβησε μια επιμελής εκστρατεία αποδαιμονοποίησης του Εθνικού Μετώπου, Εθνικής Συσπείρωσης πλέον, από τη Μαρίν Λεπέν. Αυτή τη φορά, λοιπόν, η πρόκριση της ακροδεξιάς υποψήφιας στον δεύτερο προεδρικό γύρο δεν εξέπληξε κανέναν – η Λεπέν είχε άλλωστε προκριθεί και το 2017. Μόλις 22.800 διαδηλωτές (σύμφωνα με τις Αρχές, 150.000 σύμφωνα με τους διοργανωτές) ανταποκρίθηκαν το Σάββατο στο κάλεσμα επαγγελματικών και φοιτητικών συνδικάτων, καθώς και πολλών ενώσεων και συλλογικοτήτων (από την Ενωση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου μέχρι την SOS – Racisme και την Greenpeace Γαλλίας), και βγήκαν στους δρόμους συνολικά 30 γαλλικών πόλεων προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την παρουσία της Λεπέν στον δεύτερο γύρο. Και ένα μεγάλο μέρος από αυτούς φρόντισαν να διαδηλώσουν παράλληλα την αντίθεσή τους και στον Εμανουέλ Μακρόν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή