«Από κανάρα σε κανάρα θα πετάω»

Η πιο σημαντική στιγμή στο 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν όταν από το προεδρείο κλήθηκε να μιλήσει η «συντρόφισσα» Χρυσοβελώνη. Δεν ήμουν εκεί, αλλά υποθέτω ότι ντελίριο ενθουσιασμού θα κατέλαβε όλους εκείνους που από τον χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς έχουν δώσει μάχες κατά του εθνικισμού. Υποθέτω ότι ο ίδιος ο ενθουσιασμός θα χτύπησε σαν ηλεκτρικό ρεύμα τους ίδιους με την προσφώνηση «σύντροφος/ισσα» και των άλλων παιδιών των ΑΝΕΛ, όπως η Ελενα Κουντουρά και ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος. Υποθέτω, ξανά, πως και οι τρεις τους στήριξαν τον πρόεδρο. Κάτι τέτοιοι πάντα στηρίζουν προέδρους, ανεξαρτήτως αν τους λένε Καμμένο, Τσίπρα, Μητσοτάκη, Ανδρουλάκη. Χειρότερα όμως είναι τα πράγματα με τους πασοκογενείς. Αυτοί θα έπειθαν πως ακολούθησαν μια ιδεολογική και όχι προσωπική επιλογή, αν είχαν μετακομίσει στον Συνασπισμό του 1996 και όχι στον ΣΥΡΙΖΑ του 2010. Ορισμένοι δε εξ αυτών, εθισμένοι στο «ο αρχηγός έχει πάντα δίκιο», μετέφεραν το «κάτσε κάτω κουλοχέρη» σε συνέδρους μιας άλλης κουλτούρας. Τυχαία αποθεώθηκε ο Πολάκης;