Οι εικόνες από τη Σαγκάη προκάλεσαν και συνεχίζουν να προκαλούν ανησυχία. Τα απάνθρωπα στρατόπεδα καραντίνας, τα σκυλιά-ρομπότ που καλούν τους πολίτες να μένουν σπίτια τους και οι θανατώσεις κατοικιδίων των οποίων οι ιδιοκτήτες διαγνώστηκαν με κορωνοϊό μοιάζουν βγαλμένα από δυστοπικό σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Κυρίως, όμως, θυμίζουν εκείνες τις πρώτες μέρες του 2020, όταν ακόμα η διεθνής κοινότητα φοβόταν το άγνωστο, δεν ήξερε πώς να αντιμετωπίσει την Covid-19 και δεν είχε στη φαρέτρα της το μεγαλύτερό της όπλο: το εμβόλιο.

Η μυστικοπάθεια των κινεζικών Αρχών τότε, η απροθυμία να παραδεχτούν τι ακριβώς είχε συμβεί, δημιουργεί αμφιβολίες σήμερα. Τα συνωμοσιολογικά σενάρια διακινούνται από στόμα σε στόμα ως απάντηση στην πολιτική «μηδενικής διασποράς», ως εναλλακτική στις επιστημονικές αιτιάσεις που μιλούν για μικρή αποδοτικότητα των κινεζικών εμβολίων στη μετάλλαξη Ομικρον. Γι’ αυτό χρειάστηκε και η ανακοίνωση του ΕΟΔΥ, που διέψευδε, «με τα υπάρχοντα δεδομένα», την ύπαρξης νέας παραλλαγής του ιού «ή άλλου δεδομένου που εγείρει ανησυχία αναφορικά με την πορεία της πανδημίας».

Γι’ αυτά τα «υπάρχοντα δεδομένα», ωστόσο, πρέπει να είμαστε σίγουροι. Οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί οφείλουν να ρίξουν άπλετο φως στα όσα συμβαίνουν στην Κίνα, ώστε να φύγει και η παραμικρή σκιά. Μετράμε ήδη κάτι παραπάνω από δύο χρόνια σε πανδημία και ο φόβος της νέας μετάλλαξης που μπορεί να μας στείλει μήνες πίσω πρέπει να τους αφυπνίσει όλους, ειδικά εκείνους που προτιμούν για την ώρα να κοιτούν από την άλλη.