Συνεργασίες

Στο Τάε Κβον Ντο τα εσωκομματικά βάρυναν περισσότερο από τα μετεκλογικά. Παρ’ όλα αυτά, οι αριστεροί δεν τα λησμόνησαν τελείως. Ο συριζαίος αρχηγός επανέλαβε για νιοστή φορά το κάλεσμά του για προοδευτική διακυβέρνηση στους κεντροαριστερούς. Εκείνοι απάντησαν με μπηχτές για την αλλαγή που δεν έρχεται «μέσα από ρητορικές πλειοδοσίες και αναχρονιστικά συνθήματα». Κι ο πρόεδρός τους πέταξε το προσκλητήριο κάτω ακόμη πιο επιδεικτικά, δηλώνοντας «εμείς λέμε στον ελληνικό λαό: αν βλέπετε τη ζημιά που κάνει ο κ. Μητσοτάκης και θυμάστε τη ζημιά που έκαναν Τσίπρας – Καμμένος, εμείς δίνουμε την ευκαιρία δια της ψήφου στην παράταξή μας να μην έχετε πρωθυπουργό ούτε τον ένα ούτε τον άλλο». Η στρατηγική του τελευταίου – σύμφωνα με την οποία το ΚΙΝΑΛ θα μπορούσε να υποχρεώσει τον επικεφαλής του πρώτου κόμματος, όποιο κι αν είναι αυτό, να παραιτηθεί από την εύλογη αξίωση να ορκιστεί πρωθυπουργός – δεν έμεινε ασχολίαστη από την κυβέρνηση, που του ζήτησε αφού «είπε τι δεν θέλει», να «αποσαφηνίσει και τι θέλει». Είναι, όμως, αυτό που δεν θέλει ο Νίκος Ανδρουλάκης εφικτό;