«Ολέ Πεπίτο» για πάντα

Στο βιβλίο του Η μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας Λοάνα, ο Ουμπέρτο Εκο δεν αποτίει χωρίς λόγο φόρο τιμής στα λαϊκά αναγνώσματα που σφράγισαν τη νεότητά του. Στη χώρα μας μια ανάλογη δουλειά εκκρεμεί να γίνει, αν και τα τελευταία χρόνια σποραδικά εμφανίζονται σημαντικές δουλειές όπως το Pulp Fiction του Τζίμμυ Κορίνη ή η περισσότερο εγκεφαλική και διεισδυτική «ανεπίδοτη επιστολή» στον Τεντέν που περιλαμβάνει ο Κ.Θ. Καλφόπουλος στο ωραίο ομότιτλο βιβλίο του. Στον αστερισμό των λαϊκών αναγνωσμάτων που σφράγισαν τους νέους (και όχι μόνο) της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου, τα περιοδικά Μικρός Σερίφης, Μικρός Καουμπόυ και Μικρός Αρχηγός, όπως ήδη σε σημείωμά μας έχουμε αναλύσει εκτενώς, αποτελούν μια αξιοσημείωτη περίπτωση. Από τον Νοέμβριο του 1963 οπότε και ξεκίνησε ο Μικρός Σερίφης, έως τις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα, τα περιοδικά που κατά καιρούς κυκλοφόρησαν με τις γουέστερν περιπέτειες της «θρυλικής τετράδας» υπήρξαν μια εκδοτική εποποιία, το μακροβιότερο στη χώρα μας από τα νεανικά περιοδικά, στη μεγάλη παράδοση των θρυλικών λαϊκών αναγνωσμάτων (Μάσκα, Ασσοι του γηπέδου, Μικρός Ηρως κ.λπ.) που μεγάλωσαν γενιές και γενιές, κατά πώς συνηθίζουμε να λέμε, στις δύσκολες εποχές μετά τον Εμφύλιο.