Ανάμεσα στις λίγες λέξεις των συγχαρητηρίων τιτιβισμάτων που έγραψαν οι ευρωπαίοι ηγέτες διακρινόταν η ανακούφισή τους επειδή η Ενωση δεν θα έρθει τελικά αντιμέτωπη με μια Madame La Présidente η οποία θα κραυγάζει στις Συνόδους Κορυφής «Πρώτα η Γαλλία». Στα λόγια της επινίκιας ομιλίας του επανεκλεγέντος φαινόταν καθαρά πως εκείνος αποκωδικοποίησε το μήνυμα της κάλπης – αντιλήφθηκε, δηλαδή, πως οι λαϊκιστές, παρότι δίνουν τις λάθος απαντήσεις, πατάνε πάνω σε υπαρκτά προβλήματα. Κάποιοι, βέβαια, είπαν δημόσια αυτό που πραγματικά σκέφτονται σχεδόν παντού οι ευρωπαϊκές ελίτ. Σαν τον Μάνφρεντ Βέμπερ, ο οποίος δεν αρνήθηκε ότι η ΕΕ πήρε μια «βαθιά ανάσα» την Κυριακή το βράδυ, αλλά επισήμανε ταυτόχρονα πως «είναι σαφές ότι αυτή δεν είναι μια πειστική νίκη. Τα πέντε χρόνια προέδρου Μακρόν έχουν κάνει τους λαϊκιστές και τους ακραίους ισχυρότερους από ποτέ. Αυτή ήταν ίσως η τελευταία προειδοποιητική βολή». Για τι ακριβώς, όμως, προειδοποίησε εκτός από την πιθανότητα επιστροφής του λαϊκισμού όταν η οικονομική πραγματικότητα δυσκολεύει;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ