Η Μπιενάλε των γυναικείων βραβείων

Οι προβλέψεις μπορεί να διχάζονταν για το αν ο Χρυσός Λέοντας της 59ης Μπιενάλε της Βενετίας θα κατέληγε στην εθνική συμμετοχή της Γαλλίας – οι τεράστιες ουρές έξω από το γαλλικό περίπτερο στους Κήπους είχαν ενισχύσει το ήδη θετικό κλίμα – ή των βόρειων χωρών που φιλοξενούσαν για πρώτη φορά έργα των ιθαγενών Σαμί. Ωστόσο, διαφορετικές αποδείχθηκαν οι επιλογές της πενταμελούς κριτικής επιτροπής, οι οποίες ακολούθησαν τις γενικές αρχές που έθεσε η καλλιτεχνική διευθύντρια της διοργάνωσης Σεσίλια Αλεμάνι και υπηρέτησαν με περισσή αφοσίωση τους κανόνες περί βραβείων πολιτικής ορθότητας και με έμφαση στις γυναίκες. Και το αποτέλεσμα ήταν από τα επτά βραβεία που ανακοινώθηκαν το μεσημέρι του Σαββάτου στην κατάμεστη αίθουσα Κα Τζουστινιάνι, όπου πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια η τελετή, μόλις ενάμισι να αφορά άνδρα (το βραβείο υποσχόμενου νέου καλλιτέχνη και κατά το ήμισυ το περίπτερο της Ουγκάντα που πήρε εύφημο μνεία). Αν προσθέσει δε κάποιος και τα δύο βραβεία συνολικής προσφοράς που απονεμήθηκαν επίσης σε γυναίκες, η αναλογία υπέρ του γυναικείου φύλου ανεβαίνει ακόμη περισσότερο, αλλά ίσως θα έπρεπε να είναι αναμενόμενο για μια Μπιενάλε που για πρώτη φορά στην ιστορία της μετρά μόλις 21 ανδρικές παρουσίες στις 213 συμμετοχές της κεντρικής έκθεσης.