«Μην με διαβάζετε / αν δεν έχετε παρακολουθήσει κηδείες αγνώστων», είναι δύο αριστουργηματικοί στίχοι του Ν.Δ. Καρούζου και, κατά έναν περίεργο συνειρμό, όπως είναι άλλωστε όλοι οι συνειρμοί, μας επανήλθαν ζωηρά στο μυαλό, παρακολουθώντας τη μαζική φυγή των Αθηναίων από την πρωτεύουσα τις μέρες της Μεγάλης Πέμπτης και της Μεγάλης Παρασκευής. Με όλους τους εκδρομείς να δικαιολογούνται για το «όπου φύγει φύγει», όπως άκομψα χαρακτήρισαν ορισμένα τηλεοπτικά κανάλια τη θηριώδη έξοδο, λέγοντας πως ήταν η φυσιολογικότερη αντίδραση που μπορούσε να υπάρξει στο υποχρεωτικό κλείσιμο των δύο χρόνων της πανδημίας. Χωρίς κανείς τους να κοκκινίζει ή να ντρέπεται για την αναξιοπρέπεια που συνεπάγεται η ομολογία ότι ο «κατ’ οίκον περιορισμός» υφίσταται μόνον ως μια υποχρεωτική συνθήκη και ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει και ως μια ελεύθερη επιλογή.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή