Η ειρωνεία του πράγματος είναι ότι, ενώ δημιουργεί τέτοιο κλίμα στην Ελλάδα και εντός του ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν παράλληλα προσπαθεί να κλείσει άλλα μέτωπα. Σε μια απόπειρα, προφανώς, να διαμορφώσει κλίμα στην τουρκική κοινή γνώμη και να αντιμετωπίσει τη δεινή οικονομική κατάσταση που τον πλήττει και πολιτικά.  Είναι ενδεικτικό ότι, ενώ μια χειραψία μεταξύ του Ερντογάν και του σαουδάραβα διαδόχου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν θα ήταν μέχρι πρότινος αδιανόητη, οι δυο τους ανακοίνωσαν ότι θα συναντηθούν την Πέμπτη στο Ριάντ. Υπενθυμίζω ότι το 2018 οι σχέσεις τους έφτασαν το χειρότερο σημείο μετά τη δολοφονία του σαουδάραβα αντιφρονούντα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι, από σαουδάραβες πράκτορες μέσα στο προξενείο της χώρας στην Κωνσταντινούπολη. Τώρα, όμως, με τον πληθωρισμό να φτάνει στο 61% και με απελπιστική ανάγκη από ξένες επενδύσεις, ο Ερντογάν αποφάσισε να ενισχύσει τον εθνικισμό απέναντι στην Ελλάδα αλλά να χτίσει γέφυρες με έναν άλλο «εχθρό», σε ανάλογο μοτίβο με τη νέα στάση του απέναντι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ισραήλ.