Υπάρχει μια πολύ δυναμική και κατασταλτική μορφή ανεργίας: η επισφάλεια, η θνησιγένεια της εργασιακής θέσης. Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Ο νέος καπιταλισμός έπαψε να εξασφαλίζει στον κόσμο τα προς το ζην, εισπράττει ένα μαζικό αντισυστημισμό, όχι μόνο στη Γαλλία. Ο οποίος θα γίνεται όλο και πιο «ακριβός» για το σύστημα και πιο επώδυνος για τη δημοκρατία. Γιατί ο αντισυστημισμός «νέου τύπου» είναι υπερκομματικός, ακατάστατος και ακατάτακτος. Τροποποιεί την πολιτική σκηνή, την πολιτική γεωγραφία και την πολιτική γεωμετρία. Αλλάζουν τα κόμματα, οι γλώσσες, οι κώδικες, οι εννοήσεις, οι νοηματικές αλληλουχίες, οι μεταφράσεις. Οι κύριοι όροι, οι βασικές παραδοχές του αστικοδημοκρατικού νοηματικού πεδίου, απλώς δεν ισχύουν. Αλλο ακούγεται, άλλο εννοούν, άλλο συμβαίνει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή