Το πατρικό του ήταν ανάμεσα στο γήπεδο του ΠΑΟ, στις φυλακές Αβέρωφ και στον καραγκιοζοπαίχτη Μόλλα. «Ακουγα συγχρόνως τον Καραγκιόζη, τις φασαρίες στο γήπεδο και τις κραυγές των φυλακισμένων. Αυτά με διαμόρφωσαν». Ο Ροβήρος Μανθούλης (1) αγάπησε το ντοκιμαντέρ ως εργαλείο αφήγησης και το χρησιμοποίησε «για να γνωρίσει τον κόσμο». Ο φακός του αναζητούσε την ανθρώπινη ποιότητα. Εζησε μια συναρπαστικά δημιουργική ζωή. Οπως έλεγε «γεννήθηκα χωρίς ηλικία, χωρίς χρόνο, χωρίς πολλά λόγια».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή