Η περίοδος των κομματικών συνεδρίων άνοιξε με τον ΣΥΡΙΖΑ και ακολουθούν η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ. Είναι μισή αλήθεια ότι τα συνέδρια είναι απλή προετοιμασία ενόψει των εκλογών του επόμενου χρόνου. Γιατί η άλλη μισή είναι ότι η προεκλογική επίδοση εξαρτάται και από τη «φυσιογνωμία» του κόμματος όπως αυτή αποτυπώνεται στα συνέδρια με τις επίσημες αποφάσεις και τις ανεπίσημες διαμάχες. Αυτά ισχύουν σε κάθε περίσταση, αλλά ισχύουν κατεξοχήν στην παρούσα περίοδο για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι οι διαχωριστικές γραμμές, οι εγκατεστημένες αντιπαλότητες και οι πιθανές συνεργασίες επαναχαράσσονται υπό την επίδραση των διλημμάτων της νέας εποχής. Οι παλιές διαμορφωμένες ταυτότητες, παρατεταγμένες στον μεταπολεμικό άξονα Αριστερά – Δεξιά, δεν αρκούν πια για να ορίσουν τον κομματικό ανταγωνισμό. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι τα τρία σημαντικά κόμματα ανταγωνίζονται σήμερα να κατακτήσουν τον λεγόμενο μεσαίο χώρο ή κοινωνικό Κέντρο, έναν κρίσιμο χώρο σε κίνηση, που δεν προσεγγίζεται μόνο με «μέτρα» και «παροχές», αλλά επηρεάζεται και από τα ταυτοτικά στοιχεία των κομμάτων που τον διεκδικούν.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ