«Θα επιλέξω τον ικανότερο δυνατό πρωθυπουργό, με την επιθυμία και τη βούληση να είναι επίσης γυναίκα». Αυτά δήλωνε το 2017, λίγο αφότου κατέκτησε για πρώτη φορά το Ελιζέ, ο Εμανουέλ Μακρόν. Γιατί η Γαλλία είχε μόλις μία γυναίκα πρωθυπουργό, την Εντίτ Κρεσόν, πριν από τρεις δεκαετίες, και ο Μακρόν εξελέγη με σημαία την ισότητα των φύλων. Τελικά, βέβαια, επέλεξε ως πρώτο πρωθυπουργό του τον Εντουάρ Φιλίπ. Και στη συνέχεια, τον Ιούλιο του 2020, τον Ζαν Καστέξ. Αμφότεροι άνδρες, αμφότεροι κεντροδεξιοί. Τρεις από τους λόγους που κυκλοφορεί τόσο επίμονα, ήδη από τη βραδιά της επανεκλογής του Μακρόν, το όνομα της υπουργού Εργασίας, της Ελιζαμπέτ Μπορν, για το Ματινιόν, στη θέση του Καστέξ – είναι γυναίκα, έχει σοσιαλιστικές ρίζες και επιπλέον διαθέτει τα οικολογικά διαπιστευτήρια που θεωρούνται εφεξής απαραίτητα για τον πρωθυπουργικό θώκο. Οταν ρωτήθηκε σχετικά, ενώ γιόρταζε ακόμη την εκλογική του νίκη επί της Μαρίν Λεπέν στο παριζιάνικο Πεδίο του Αρεως, ο Μακρόν αρκέστηκε να χαμογελάσει κλείνοντας το μάτι στον δημοσιογράφο. Η «Figaro» πάντως συνιστά σύνεση: όσο περισσότερο κυκλοφορεί ένα όνομα στην επονομαζόμενη «μακρονία», σχολίαζε τις προάλλες, τόσο λιγότερες πιθανότητες υπάρχουν να ανακοινωθεί αυτό όταν έρθει η ώρα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ